สวัสดีจ้า มีใครรอบทความเราอยู่บ้างงงงงงง…ยกมือหน่อย

ครั้งนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์การทำอาหารไทยในต่างแดนกัน คุณชาคริตครับบบ….รอบนี้เราหนูมีทดลอง เป็น Host Family ของเรานั่นเอง

เรามาเล่า Cooking First time ก่อนเลย เนื่องด้วย โฮสอันเป็นที่รักและคารพ มีความคำนึงถึงประเทศไทยที่เคยไปเที่ยวมา อยู่ๆ คุณโฮสเลยเปรยขึ้นมาเบาๆ ว่า จริงๆ ถ้าชั้นอยู่ด้วยคุณจะลองทำอาหารไทยดูก็ได้นะ ชั้นก็อยากลองชิมอาหารที่คุณทำดู นั่นไง!!! นั่นไง!!!

ตอนมาแรกๆ ขอทำก็อีดออด ไม่อยากให้ใช้ครัว พอมาแบบนี้อิฉันก็รู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่งอกออกมากลายๆ เลย จริงๆ โฮสเราเค้าก็บอกเหตุผลนะ ว่าทำไมไม่ให้เราใช้ครัวเค้าทำอาหาร คือ เค้าเคยรับสาวปากีสถานมาและนางทำอาหารละเกือบทำครัวไหม้ จริงก็ไหม้ไปนิดหน่อยละ นั้นเลยเป็นสาเหตุที่เค้าไม่อยากให้เราใช้ครัว แต่!!! การทำอาหารไทยให้โฮสเนี่ย!! มันน่ากลัวนะ จะทำอาหารก็ทำได้หล่ะ สกิลการเอาตัวรอดสมัยมหาวิทยาลัย ทำอาหารให้เพื่อนชิมๆ ก็ทำมาพอสมควร แต่พวกนั้น..นางไม่บ่นไง ทำอะไรให้กินก็กิน เน้นปริมานและความอร่อยนิดๆ หน่อยๆ พอเป็นพิธี แถมทำให้เพื่อนกัน มันไม่มีชื่อเสียงและหน้าตาประเทศมากดดันกันด้วย

อีกเรื่องคือเครื่องปรุงที่นู้นนะก็ไม่เหมือนของเราด้วย จะทำไงให้อร่อยได้มั้ยเนี่ย เอาวะ!!! เป็นไงเป็นกัน ไม่อร่อยก็แค่อาย (ก็แค่อายเอง TT^TT) โลบ่งโลโบ้ที่ขนไป ต้องขุดมาใช้ละหล่ะ ว่าละก็ไปช็อปกันเลย ก่อนช็อป ก็จัดการขอความช่วยเหลืออีกรอบ จากพี่กูเกิ้ลอันเป็นที่รัก ครัวไทยในต่างแดน ทำอาหารไทยอะไรดี Search กันให้ตาเหลือก ฉันต้องสร้างความประทับใจ ท่องไว้ๆ ฉันต้องสร้างความประทับใจ

และแล้วเมนูที่เข้าตาก็ได้แก่

– ผัดกะเพรา ที่ลืมใส่ใส่ใบกระเพรา ที่มีรสจางๆ ของความเผ็ด และกลิ่นเท่านั้นที่บอกว่าเป็นกระเพรา (ชื่อยาวไปม่ะ)
– เห็ดผัดน้ำมันหอย (โฮสเราชอบทานเห็ด)
– แกงจืดไข่น้ำ (ที่ทานเป็น Soup ก่อน อาหารหลัก)
– กล้วยบวชชีนมสด (ไม่ใช้กะทิ) ที่เอาไปทดลองกับเพื่อนที่คอเลจกิน 3-4 รอบก่อนทำ จนเพื่อนจะด่าเอา 5555

อาจจะดูเป็นเมนูง่ายๆ แต่เราโคตรกดดันเลย เพราะหนึ่งโฮสเราไม่ทานเผ็ด ทานได้แต่ไม่มาก (ระดับทานเผ็ดสำหรับเด็ก) สอง โฮสเราเป็นคนสูงอายุ เค้าจะทานอาหารพวกสุขภาพ เน้นผัก สาม โฮสเราไม่ทานหวานไม่ทานกะทิ นี่คือสาเหตุที่เราต้องเปลี่ยนจากกะทิมาเป็นนมสด ในส่วนของกล้วยบวชชี ส่วนตอนแรกก็จินตนาการจะทำพะแนง ทำแกงเขียวหวาน พอโฮสไม่ทานกะทิเท่านั้นหล่ะ จบจ่ะจบ!!! เมนูอันวิจิตรของข้าพเจ้า แต่ยังไงก็ต้องทำหล่ะ อะไรพอทำได้ก็ทำไป สุขภาพเค้าก็สำคัญ ก่อนลงมือทำก็แอบอยากถาม ว่ามีประกันแล้วใช่มั้ยคะโฮส ท้องสงท้องเสียค่ารักษาพยาบาลแพงมั้ยคะ ผิด!!!! ส่วนข้าวสวยเนี่ยสามารถซื้อได้ตาม Supermarket ทั่วไปเลย มีขายเป็นแพ็คๆ ฉีกถุงเอาเข้าไมโครเวฟ 2 นาที พร้อมทานค่า ปรบมือ!!!!

เราว่าเรื่องยากของการทำอาหารคือ จะทำยังไงให้ทุกอย่างเสร็จออกมาไล่ๆ กันแล้วอาหารยังอุ่นพร้อมทาน กว่าจะทำกะเพราเสร็จ แกงจืดเราเย็นละ ไหนจะผัดเห็ดหอยนางรม ไหนจะกล้วยบวชชีอีก ทำไปลุ้นไปจนไส้บิด สุดท้ายก็ออกมาเรียบร้อย หน้าตาใช้ได้ ส่วนรสชาติโฮสก็ชมหล่ะว่าเราฝีมือทำอาหารดี แต่แหม ใครจะบอกว่าไม่อร่อยหล่ะ แค่โฮสท้องไม่เสียนิ่ก็ดีใจจะตายแล้ว หลังจากนั้นก็ไปโชว์ฝีมือการทำอาหารอยู่เรื่อยๆ มีทั้งไปทำให้เพื่อน โฮส และเพื่อนกิน ทำให้เพื่อนที่เรียนคราสเดียวกันมีวิชาอาหารงานเรือนติดตัวไว้ มันได้ประโยชน์จริงๆ นะ ไม่เสียเที่ยวที่สมัยก่อนแม่กับยายสอนทำ ลากเอาไปเป็นลูกมือทำอาหารอยู่บ่อยๆ

เขียนโดย น้องบี่บี๋, Hilderstone College, Kent