เขียนโดย น้องเจิน, British Study Centres

สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวก่อนเลยนะคะ ชื่อเจินค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เขียนเล่าเรื่องราวชีวิตในประเทศอังกฤษนะคะ ถ้ามีผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยค่ะ

ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าเจินมาประเทศอังกฤษเป็นครั้งแรก รู้สึกชอบสภาพอากาศที่นี่มาก ก่อนมามีหลายคนเคยเตือนไว้เกี่ยวกับสภาพอากาศ ประเทศอังกฤษเป็นประเทศที่อยู่ๆฝนจะตกก็ตกลงมาแบบไม่ทราบสาเหตุ หรือไม่ก็ตกๆอยู่เราเดินเข้าร้านขายของไม่เกิน 2 นาทีหยุดตก ซึ่งเป็นเรื่องปกติมากของที่นี่

ขอเริ่มเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่เท้าเหยียบสนามบินเลยนะคะ อย่างแรกเลยที่เราต้องผ่านคือ ต.ม.หรือ ตำรวจตรวจคนเข้าเมือง เราโชคดีมากมาตอนช่วงเทศกาลพอดี เลยไม่โดนซักถามอะไรเยอะแยะ

คำถามเบซิกเลยที่ยังไงทุกคนที่มาต้องเจอ ก็คือ คุณมาทำอะไรที่นี่ แล้วคืนนี้คุณจะนอนที่ไหน แต่ถ้าเราพูดไม่ได้ไม่เก่งภาษาหรือไม่เข้าใจในสิ่งที่เจ้าหน้าที่ถามก็ เตรียมเอกสารไว้ให้พร้อมนะคะ เอกสารก็ไม่ยากคะคล้ายๆกับที่เราส่งขอวีซ่าเลยพอเขาเอาไปดูเขาก็จะถามๆอะไร มาอีกนิดหน่อยแล้วก็ไม่มีอะไรแล้วค่ะ จากนั้นเราเดินผ่านเข้ามารอรับกระเป๋า แล้วก็เดินออกมาหาคุณลุงแท็กซี่ที่นัดไว้ เรามากับเพื่อน 3 คนนะคะเลยเหมาแท็กซี่ไปเมือง Bournemouth การเดินทางใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงค่ะ สำหรับบางคนถ้ามาแล้วของไม่เยอะมากนั่งรถโค้ชก็ได้นะคะ

แต่วันนั้นรถแท็กซี่ที่เรานั่งไปเกิดเสียระหว่างทางทำให้ต้องจอดรถ เพื่อรอรถเครนไม่รู้เรียกถูกหรือเปล่านะคะ ระหว่างรอรถมา พวกเราก็เข้าไปกินข้าวรอคะ นี่เป็นมื้อแรกในประเทศอังกฤษเลยก็ว่าได้ คุณลุงเป็นคนเลี้ยงด้วย รู้สึกโชคดีจริงๆ เราเลือกสั่งเมนู Fish and Chips ส่วนน้ำดื่มที่ประเทศนี้เขากินน้ำจากก๊อกกันคะถ้าไม่อยากซื้อน้ำเปล่าก็ สามารถขอ Tap Water ได้ถ้าไม่คิดอะไรมากเรื่องดื่มน้ำก๊อก ไม่นานมากรถเครนก็มาถึงตอนที่พวกเราอิ่มพอดี อย่างที่บอกไปรถลุงเสียและเราก็ต้องนั่งรถเครนไปที่เมือง Bournemouth แทน

ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่สนุกเลยทีเดียวสำหรับการมาถึงประเทศอังกฤษครั้ง แรกในชีวิตเพราะเชื่อว่าหลายคนคงไม่เคยนั่งรถเครนกัน แล้วเราก็มาถึงบ้านพัก ซึ่งทางนี้เขาได้ทำความสะอาดไว้รอแล้ว เจินเช่าที่พักเป็น Student House ค่ะ ซึ่งมีความปลอดภัย ในที่พักจะมีสามห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ และหนึ่งห้องครัว ซึ่งพอดีกับความต้องการของเรา

Bournemouth เป็นเมืองที่น่าอยู่มาก เป็นเมืองติดทะเล อากาศค่อนข้างดี เย็นสบายแต่ถ้าวันไหนมีลมก็หนาวเอาเรื่องอยู่ สำหรับบางคนถ้ากลัวหนาวแนะนำให้เตรียมลองจอน หรือ ฮีทเทค มาก็เอาอยู่แล้วคะ เสื้อกันหนาวควรเตรียมแบบมีฮู้ดมา เพราะที่นี้อย่างที่กล่าวไปข้างต้น ฝนนึกจะตกก็ตกลงมาเลย เพราะฉะนั้นเสื้อที่มีฮู้ดจึงโอเคสุดสำหรับเรา

เลกกิ้งก็เป็นสิ่งสำคัญที่เราแนะนำให้เตรียมมาด้วยนะคะ เพราะบางคนเอากางเกงยีนส์มา อยู่ๆไปอ้วนขึ้นแล้วใส่ไม่ได้ ก็จะต้องซื้อใหม่ เตรียมมาพอประมาณไม่ถึงกับแบกมาเยอะใส่ทั้งปี เพราะที่นี่ก็มีขายค่ะ พอมาถึงกิเลสจะเกิดทันที เพราะว่าบัตรนักเรียนของเรามาสามารถใช้ลดราคาของจากป้ายได้อีกถึง 10% เลยค่ะ เฉพาะร้านที่รับบัตรนักเรียนนะคะ และบางช่วงเทศกาล บางแบรนด์ก็ลดมากกว่า10% เพราะฉะนั้นมาเลือกดูที่นี้บ้างก็ได้คะ จะได้ไม่หนักกระเป๋าเนอะ
คนไทยในเมืองนี้ค่อนข้างเยอะในส่วนที่มาเรียนปริญญาโท ส่วนเรามาเรียนภาษาและเลือกโรงเรียนที่อยู่ในตัวเมืองที่มีคนไทยน้อยค่ะ

พอพวกเราเก็บของเสร็จก็ออกไปเดินเล่นสำรวจเมืองกันเลยค่ะ พยายามที่จะไม่นอน เพราะเพื่อนบอกว่าห้ามนอนไม่งั้นเราจะปรับเวลาลำบากให้เริ่มตั้งแต่วันนี้ เลยด้วยความที่เพิ่งมาถึงก็ตื่นเต้นกันอยู่แล้วเมืองจะเป็นยังไง โรงเรียนอยู่ตรงไหนก็เลยลืมๆ ความง่วงความเหนื่อยล้าไปเลย ถ้าเทียบเวลาแล้วอังกฤษช้ากว่าประเทศไทย 6 ชั่วโมง ซึ่งพอบ่ายๆ ของอังกฤษ พวกเราเริ่มมีอาการเพลียกันเล็กน้อยเนื่องจากนั่งเครื่องบินมาก็ 10-12ชั่วโมง ลืมบอกไปว่า เรานั่งเครื่องของสายการบินไทยมาค่ะ

Bournemouth เป็นเมืองเล็กๆไม่ใหญ่มากมาย เพราะฉะนั้นวันแรกพวกเราเดินเล่นในเมืองเข้าร้านนู้นออกร้านนี้กันจนเกือบ ครบเลยทีเดียว ซิมโทรศัพท์เราไม่ได้เปิดโรมมิ่งมาเพราะว่าที่สนามบินมีไวไฟให้และระหว่าง ทางคิดว่าคงไม่ได้ใช้โทรศัพท์อะไร ประกอบกับที่บ้านพักก็มีไวไฟฟรี เราก็เลยเลยกะจะมาเปิดใช้ซิมที่นี่และโทรกลับหาที่บ้านทีเดียวหลังจากที่ LINE บอกไปก่อนหน้าตอนถึงสนามบิน

ติดตามเรื่องราวของน้องเจินได้ เร็วๆนี้ค่ะ