จะพูดจะเรียนภาษาใดภาษาหนึ่งทั้งที มันไม่ใช่แค่ไวยกรณ์หรือการสนทนา แต่คือการเรียนรู้วัฒนธรรมความเป็นมาของแต่ละประเทศอีกด้วย เพราะภาษาเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตและวัฒนธรรม

ภาษาอังกฤษ ถือเป็นภาษาสากลที่ทั่วโลกใช้เป็นภาษากลางในการสื่อสาร ปัจจุบันการหาที่เรียนภาษาอังกฤษไม่ใช่เรื่องยาก ทั้งในประเทศและต่างประเทศ หลักสูตรการศึกษาในประเทศไทยนั้นเริ่มมีการเรียนการสอนภาษาอังกฤษตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลจนถึงระดับมหาวิทยาลัย และถึงแม้จะมีการเรียนภาษาอังกฤษกันตลอดทุกช่วงการเรียนรู้  ก็อย่างที่รู้ๆ กัน ว่าคนไทยเก่ง Grammar เรื่องหลักภาษาขอให้ไว้ใจพี่ไทย แต่พอถึงเวลาที่จะต้องนำไปใช้จริงๆ กลับเกิดความกลัวประหม่า ไม่กล้าพูด กลัวผิด Grammar ซะงั้น

ตามหลักความเป็นจริงแล้ว Grammar เป็นเรื่องที่ดีที่เดียวถ้าเราจะเรียนรู้ และใช้อย่างถูกต้อง แต่การสื่อสารในชีวิตประจำวันนั้น บางที่ ใจความสำคัญที่เราชอบมองข้ามไป คือ การสื่อสาร ไม่ใช่หลักภาษา เจอกันอีกหนึ่งข้อแล้วใช่ไหมคะ ข้อที่คนพูดภาษาได้แล้วมักพูดกันนั่นหละ “มั่นใจ” “พูดๆ ไปก่อน” (อ่าว แกรร ก็ชั้นพูดไม่ถูก นึกไม่ออกนี่นา) แต่จริงค่ะ ข้อนี้เห็นด้วยอย่างยิ่งว่า แค่มั่นใจ พังกำแพงแล้วกล้าพูดผิด ไม่ใช่เรื่องน่าอายสักหน่อย อยู่เมืองไทยไม่ค่อยได้เจอฝรั่ง งั้นไปเรียนภาษาที่เมืองนอกเลยดีไหม? เพราะความต่างทางวัฒนธรรมเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้เราสื่อสารไม่ตรงกันบ่อยๆ (ก็เล่นแปลมันตรงๆ ตัว แต่ฝรั่งดันไม่มีวัฒนธรรมที่เหมือนเราทั้งหมดซะนี่) ยกตัวอย่าง เช่น เวลาที่ไปดูหนังในโรงหนังแล้วต้องการจะดูภาพยนตร์ที่เป็นเสียงภาษาอังกฤษ คนไทยเราอาจจะนึกถึงคำว่า Soundtrack  เพราะคนไทยติดปากที่จะพูดว่า หนังซาวน์แทรค  อาจจะทำให้เผลอพูดประโยคไปว่า I want to watch a soundtrack film  ซึ่งคงทำให้ฝรั่งงงไปตามๆ กันว่าตกลงเราอยากจะดูหนังเพลงหรืออะไร ถึงได้บอกว่าอยากจะดูหนังที่มีแต่เพลงประกอบภาพยนตร์ ประโยคที่ใช้จริง คือ  I want to watch an English film. (เอ๊า แล้วเวลาที่ชั้นพูดตอนซื้อตั๋วหนังนั่นก็ผิดนะซิ! ใช่ค่ะ ผิดบ้านเค้าแต่ถูกบ้านเรา เพราะบ้านเราเข้าใจนี่นา) จะว่าไปการจะพูดภาษาอังกฤษให้ถูกต้อง คงต้องคุ้นเคยกับวัฒนธรรมและความคิดความเป็นอยู่ของคนในชาตินั้นๆ จึงจะดี

นี่ก็เป็นเหตุผลที่คนไทยจำนวนมากเลือกที่จะไปเรียนภาษาอังกฤษที่ต่างประเทศ  ก็เพราะจะได้เรียนรู้วัฒนธรรม ท้าทายตัวเองให้กล้าพูด (ไม่งั้นจะอยู่บ้านเค้ายังไง จริงไหม?) รวมไปถึงฝึกทักษะการใช้ชีวิตอีกด้วย

แล้วมันมีตั้งหลายประเทศที่พูดภาษาอังกฤษเป็นหลัก ให้เราเลือกไปเรียนทั้งอเมริกา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์  หรือประเทศเพื่อนบ้านอย่างสิงคโปร์  แต่อีกตัวเลือกหนึ่งที่มาแรงไม่แพ้ใครคงหนีไม่พ้น สหราชอาณาจักรหรือที่เราเรียกว่าอังกฤษๆ กันจนติดปาก (อีกแล้ว!)

เรียนภาษาที่อังกฤษ ดียังไง แน่นอนว่ามันต้องมีอะไรที่คุ้มค่า และประเทศอื่นก็ไม่สามารถทดแทนได้

1. ได้เรียนภาษาจากเจ้าของภาษาอย่างแท้จริง แถมได้ทำความรู้จักกับสำเนียงอังกฤษแท้ๆ หรือที่หลายคนเรียกว่า สำเนียง RP อีกด้วย ที่สำคัญการไปอยู่อังกฤษจะทำให้เราได้เรียนรู้และใช้สำนวนต่างๆ จากภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันกันด้วย ไม่เข้าใจลึกซึ้งตอนนี้จะเข้าใจตอนไหน
2. ได้สัมผัสใกล้ชิดกับบรรยากาศ ผู้คน วิถีชีวิต ที่เป็นต้นกำเนิดของวัฒนธรรมและที่มาของภาษาอังกฤษอย่างแท้จริง ยิ่งเมื่อได้ไปสัมผัสสถานที่ ผู้คน และการใช้ชีวิตแบบคนอังกฤษที่ประเทศอังกฤษ ก็จะยิ่งเกิดความเข้าใจจากสิ่งที่ได้สัมผัส ทั้งวัฒนธรรม วิธีคิด และการใช้ชีวิตของคนอังกฤษ ทำให้การเรียนรู้ภาษาที่อังกฤษเป็นไปอย่างสมบูรณ์มากขึ้น   อีกทั้งยังได้ใช้ชีวิตอยู่ในประเทศและเมืองที่สวยงามและมีความเก่าแก่ แต่ก็ทันสมัยอย่างประเทศอังกฤษที่คนมากมายใฝ่ฝันอยากไปอยู่อีกด้วย
3. หลักสูตรการเรียนที่มีให้เลือกเรียนหลากหลาย ทั้งคอร์สเรียนสั้น ๆ ในระยะเวลาไม่กี่เดือน คอร์สเรียนระยะยาว 1 ปีขึ้นไป หรือจะเรียนเพื่อเตรียมตัวเรียนต่อในขั้นที่สูงขึ้นก็ยังได้ ส่วนค่าใช้จ่ายทั้งการเรียนและการกินอยู่นั้นไม่แพงอย่างที่คิด หากเทียบราคากับการไปเรียนภาษาที่ประเทศอื่นๆ นั้น การวางแผนที่ดี บวกกับระยะเวลาเรียนที่มีให้เราเลือกได้หลากหลายตามความต้องการของเรานั้น  สหราชอาณาจักรมีค่าใช้จ่ายที่แทบไม่ต่างกันกับประเทศอื่นๆ
4. กำไรชีวิตไงคะ ข้อนี้ มีเงิน มีเวลา แต่ไม่ออกเดินทางไปตามหาก็คงไม่ได้มา นอกจากกำไรที่ได้ใช้ชีวิตหนึ่งในประเทศในฝันของคนทั่วโลกแล้ว ยังมีโอกาสเดินทางท่องเที่ยวได้ทั่วยุโรปในราคาที่อยู่เมืองไทยคงได้หมดเยอะกว่าเป็นหลายเท่า (ข้อนี้ขาเที่ยวคงรู้กันเนอะ ถูกม๊ากก)

การเลือกไป เรียนภาษาอังกฤษที่อังกฤษ จึงเรียกได้ว่า ได้มากกว่าทั้งความรู้และกำไรชีวิตกันเลยทีเดียว